به نقل از «بسیج نیوز»

از هر 10 فرد مبتلا به سرطان ريه، تعداد 9 تن، مصرف كننده دخانيات بوده اند

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۸۴۳۳۳۸

به گزارش خبرگزاری بسیج در قزوین، به گفته دکتر نسرین تنکابنی، کارشناس سرطان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، مصرف دخانیات، مهمترین عامل مرگ های قابل پیشگیری است.
وی با بیان اینکه از چهار هزار ماده شیمیایی موجود در دود تنباکو و سیگار، تعداد 40 ماده آن، دارای مواد محرک، سمی و سرطان زا هستند و دخانیات، خطر انواع سرطان ها را مانند: سرطان های سر و گردن، ریه، معده، مری، لوزالمعده، روده، مثانه، کلیه، گردن ‌رحم و سرطان خون را زیاد می کند؛ گفت: از هر 10 فرد مبتلا به سرطان ريه، تعدا 9 تن، مصرف كننده دخانيات بوده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصورات اشتباه درباره ضرر نداشتن قلیان، کابوسی برای سلامت جامعه
دکتر تنکابنی، عنوان کرد: بسیاری از ما ضررهای سیگار را می‌دانیم و نسبت به آن سخت‌گیر هستیم، اما این حساسیت را درباره قلیان نداریم، در حالیکه در بسیاری از موارد، قلیان مضرتر است.
ایشان با این هشدار که توتون قلیان، بسیار نامرغوب است و مواد مصنوعی افزودنی به آن، گازهای سمی زیادی تولید می‌کند؛ عنوان کرد: یک وعده قلیان کشیدن می‌تواند ده‌ها برابر یک سیگار، دود و گاز سمی وارد ریه کند.
کلکسیون بیماری ها، پنهان در مصرف قلیان
این کارشناس با اشاره به اینکه انتقال عفونت هايي از قبيل: سل، ويروس تبخال، میکروب هليکوباکتر پيلوري (عامل زخم معده)، هپاتيت و ويروس هاي عامل عفونت هاي تنفسي و سرماخوردگي و بيماري هاي روده ای، تنها گوشه‌ای از بیماری هایی است که همگي از طريق مصرف قليان مشترک، انتقال مي يابد؛ گفت: كشيدن قليان مي‌تواند باعث افسردگي، اختلالات گوارشي، بروز ناراحتي هاي قلبي و عروقي و زمينه سازي ابتلا به انواع سرطان ها شود.
لزوم اصلاح باورها درباره قلیان
بنا به گفته کارشناس سرطان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، اگر می خواهید قلیان را از خود و خانواده، خصوصاً جوانان دور کنید، باید به این یقین دست پیدا کنید که قلیان، مضر است.
ایشان با بیان اینکه در حالی که یک سوم قلياني‌ها و بسیاری از کسانی که قلیان نمی‌کشند، بر اين باورند که قليان، هيچ تأثيري روي سلامت آنان ندارد و حتی ضرر قليان، کمتر از سيگار است؛ آنان بر این باورند که به دلیل گذشتن دود قليان از آب؛ دود توتون، تصفيه می‌شود؛ درحالی که حتی این عمل، باعث تشدید عوارض توتون می‌شود
توتون ها و اسانس های خوشبو، ولی مرگ بار
این کارشناس با گفتن اینکه ذغالي هم كه براي سوزاندن تنباکوي قليان استفاده مي‌شود، خطرات قليان را افزايش مي‌دهد، بیان کرد: اسانس‌ها و عطرهايي که براي معطرشدن توتون استفاده مي‌شوند، خود، عوارض جداگانه و شديدي را به همراه دارند و از سوخت اين ترکیبات ناشناخته، چندین مادۀ سمّي، سرطان زا و مرگ بار توليد مي‌شود.
به گفته دکتر تنکابنی، عدم استفاده از دخانيات و متوقف كردن مصرف آن، يكي از مهم‌ترين تصميماتي است كه برای حفظ سلامتی می‌توان گرفت. وی اضافه کرد: نکته کلیدی اینکه اگر غیر سیگاری هستید، به دیگران اجازه ندهید در منزل شما سیگار بکشند، بخصوص زمانی که کودکی در خانه شما حضور دارد.
9001/پ30/ب

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۸۴۳۳۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این سَم را فقط با یک تلفن درب منزل تحویل بگیرید!

پدیده عجیب و البته نامطلوب‌ ارسال قلیان به خانه‌ها روزبه‌روز ‌بیشتر رونق می‌گیرد.

به گزارش مشرق، خوب می‌دانند چطور جلوی در و پیش از آنکه زنگ خانه مشتری را بزنند، جلز و ولز زغال را بلند کنند. در چپاندن قلیان توی باکس‌های موتورسیکلت‌شان هم مهارت دارند و می‌توانند قلیان‌های چند متری را صحیح و سالم به مقصد برسانند.

آنها دلیوری قلیان هستند؛ صاحب شغل نوپایی که بساط قلیان و دود و دم را به خانه‌های مشتریان می‌رساند تا اگر حال و حوصله رفتن به سفره‌خانه و قهوه‌خانه ندارند، در همان ایوان یا پذیرایی منزل‌شان بی‌زحمت و بی‌دردسر از قلیان‌های گرگرفته و آماده کام بگیرند.

برای ایلیا و همکارانش اهمیتی ندارد که خدمات آنها کوچک‌ترهای خانواده را هم با قل قل قلیان و بوی تنباکو آشنا می‌کند و بدون آنکه پای‌شان به تخت قهوه‌خانه برسد، در جمع‌های خانوادگی خود شاهد مزمزه حلقه‌های دود نارگیل و دارچین و هلو یخی خواهند بود. آنها دلیوری قلیان هستند و به سرعت برق و باد قلیان را با زغال روشن به مشتری می‌رسانند.

به گزارش همشهری، عمو داوود، بند و بساط قلیان و کاغذی را که آدرس توی آن نوشته شده، به او می‌دهد و دوباره مشغول رفع و رجوع مشتریان داخل قهوه خانه می‌شود. خیالش راحت است و می‌داند که ایلیا کارش را خوب بلد است. ایلیا به سمت موتورسیکلت یاماهای نونوارش می‌رود که حاشیه خیابان روبه‌روی قهوه‌خانه پارک کرده است.

در فلزی باکس جاداری را که روی ترک‌بند موتورسیکلتش نصب کرده، برداشته تا موقع حرکت با قلیان برخورد نکند. کف باکس هم پارچه کنف‌مانندی پهن کرده تا موقع لرزش و سکندری خوردن موتورسیکلت سر و تنه قلیان روی هم نلغزد. با احتیاط کوزه چوبی قلیان را وسط باکس می‌گذارد و شیلنگ یک‌بار مصرف و بطری آب را طوری در گوشه و کنارش جا می‌دهد که هر قدر از لابه‌لای خودروها و موتورسیکلت‌ها لایی بکشد، کوزه یک سانتی‌متر هم جابه‌جا نشود.

روی سری پر از تنباکو سرپوش گذاشته‌اند و سرپوش را هم با کاغذ آلومینیومی پوشانده تا تنباکوها بیرون نریزد، اما محض احتیاط علاوه بر پاکت تنباکوی دوسیب اضافه‌ای که مشتری سفارش داده، کمی هم تنباکوی باز و پرپر شده توی ظرف دربسته‌ای گذاشته تا اگر تنباکو از سری قلیان کمی سرریز کرده بود، آن را میزان کند. قوطی پر از زغال‌های خودسوز و فندک را هم که کنار شیلنگ می‌چپاند راه می‌افتد.

به سرخی زغال لیمو

کوچه‌پسکوچه‌های محل را مثل کف دستش می‌شناسد. آدرس مشتری هم دور نیست و برای تحویل سفارش فقط باید چند کوچه و خیابان فرعی را طی کند. مقابل مجتمعی آپارتمانی می‌ایستد. تند و فرز بدنه و سری و شیلنگ را روی کوزه چوبی سوار می‌کند، آب توی کوزه می‌ریزد و درحالی‌که زنگ طبقه چهارم را می‌زند، فندک گوشه باکس را روی قطعات مکعبی زغال‌های خودسوز می‌گیرد. تا مشتری خود را به حیاط برساند، زغال‌های خودسوز داغ و سرخ شده، توی ظرف استوانه‌ای منفذدارشان به جلز و ولز افتاده‌اند.

مشتری جوانکی ۲۰-۱۹ ساله است، ولی انگار قلیانی قهاری است و با نیم‌نگاهی به زغال‌ها چشم‌های کشیده‌اش تنگ و ابروهای قیطانی‌اش در هم فرو می‌رود: «من که به آقا داوود گفتم از زغال‌هایی بگذارد که توی منقل سرخ می‌کند.

از محل سفارش می‌دهم که زغال فوری مصرف نکنم دیگر.» جواب ایلیا در آستینش است: «داداش! تو وقتی زنگ می‌زنی غذا برات بیارن، توی ظرف چینی میارن!؟ ظرف‌شان یک‌بار مصرف است دیگر!» هنوز تاب ابروی جوانک باز نشده. ایلیا بسته تنباکوی اضافه را به طرف او می‌گیرد و می‌گوید: «برو کام بگیر می‌فهمی چی برایت آورده ام.

من زغال خام دست مشتری نمی‌دهم. خیالت راحت. آنها را از زغال‌های لیموی عمو داوود هم بهتر سرخ کردم.» انگار دورهمی‌شان خانوادگی است و هر بار که پنجره طبقه چهارم باز می‌شود، ۴-۳ پسربچه پرشروشور در قاب آن رخ نشان می‌دهند.

بگویید پیک موتوری قهوه‌خانه

عمو داوود سفارش کرده ایلیا از مشتریانی که بچه محل هستند کارت ملی و مدرک شناسایی نگیرد و هزینه سرویس قلیان را هم موقع پس گرفتن قلیان حساب کند.

محدوده‌ای هم که سرویس می‌دهند همان کوچه و خیابان‌های مرکز شهر و حوالی قهوه‌خانه است و اگر سفارش از شمال و جنوب شهر داشته باشند، باید از همکاران عمو داوود که در آن حوالی سرویس ارسال قلیان دارند، کمک بگیرند.

مشتری یک شبانه‌روز می‌تواند قلیان را پیش خود نگه دارد و ایلیا فردا ساعت ۱۲ برای پس گرفتن آن محمد، شاگرد افغانستانی قهوه‌خانه را می‌فرستد. محمد از ایلیا کم‌سن و سال‌تر است، ولی از چاق کردن قلیان نارگیل و دارچین و هلو یخی تا به دود آوردن قلیان‌های لایو و شب‌های مسکو را فوت آب است.

گاهی که مشتریان تعداد سرویس‌های قلیان بیشتری می‌خواهند عمو داوود، محمد را هم به مهمانی‌های آنها می‌فرستد تا در محل و فوری و گیراندن زغال و به دود آوردن قلیان را برای مشتریان انجام دهد، اما دلیوری قهوه‌خانه عمو داوود فقط ایلیاست که در مدت ۷-۶ ماهی که سرویس قلیان را به منزل مشتریان می‌رساند هیچ‌کس ناراضی نبوده است.

البته خدمات حضوری محمد ۱۰۰ هزار تومان به نرخ ۵۰۰ هزار تومانی سرویس دلیوری قلیان اضافه می‌کند. ایلیا شغلش را «پیک موتوری قهوه‌خانه» معرفی می‌کند و چندان به مذاقش خوش نمی‌آید که شغل او را با اصطلاحات دهان‌پرکنی مانند دلیوری بشناسند.